Nationale kleding van verschillende nationaliteiten heeft vaak een duidelijke afdruk van niet alleen het leven, de manier van leven, maar ook de klimatologische omstandigheden. Het Yakut-kostuum is bijvoorbeeld speciaal gemaakt voor de moeilijke klimatologische omstandigheden in het noorden. Natuurlijk heeft het ook een bepaald aantal elementen geleend van andere landen, maar dit maakt helemaal geen negatieve indruk over het Yakut-kostuum.
Historische achtergrond
Yakuts, als een nationale gemeenschap, zijn verreweg het meest geconcentreerd in Yakutia en het Krasnojarsk-gebied. Een klein aantal mensen van deze nationaliteit is te vinden in de Magadan-, Sakhalin- en Amur-regio's.
Kostuums die dateren uit de 13e eeuw worden beschouwd als de vroegste voorbeelden van Yakut nationale kleding. Kortom, het is bovenkleding met uitgesproken folk ornamenten, ornamenten en elementen. Het nationale Yakut-kostuum uit die tijd was gemaakt van de vacht van gemengde dieren, ruwe stof en zijde, en leer.
Al in het christelijke tijdperk (17-18 eeuwen), werd de traditionele bovenkleding gemaakt van de huiden en vachten van huisdieren, aangezien de belangrijkste activiteit van de Yakuts de veeteelt was. Vooral populair zijn suède, leer en bont van kortharige huisdieren. Voor extra opwarming in met name ijzige periodes, gebruikten Yakut-vakmensen dierenhuiden met zachte, langharige vacht. Deze versie leek meer op een decoratief sieraad van een klassiek nationaal kostuum: pelsrobben werden genaaid rond de omtrek van bovenkleding, als manchetten op de mouwen, en ook brede warme kragen.
Kenmerken van knippen
De kern van elke folkjurk is vaak een recht silhouet met dezelfde mouwen. Het traditionele Yakut-kostuum is geen uitzondering.
In zijn "ontwerp" zijn er echter verschillende variaties:
- onolokh, buktaah. Yakut-ambachtslieden, zonder al te veel dwang, gebaseerd op dit soort snit, de kenmerken van maatwerk voor de Russische militaire en fervente reizigers. Natuurlijk was het niet zonder puur nationale insluitsels. De naam van een dergelijke snit is te wijten aan de aanwezigheid van plooien aan de achterkant - "ito" en het oorspronkelijke model van de hoes - "buuk" (buffoon). Bovenkleding (meestal een jas), volgens dit principe genaaid, werd gelijk gedragen door zowel mannen als vrouwen. De belangrijkste materialen voor de vervaardiging van de Yakut nationale kostuums van deze snit waren: leer en dub (Chinese papierstof) - voor mannen; bont en suède (afhankelijk van het seizoen) - voor vrouwen. Fluwelen strepen op de kraag en manchetten dienden als versiering;
- kytyylaah. Verscheen in het dagelijks leven Yakuts veel later dan het eerste type snit en verschilt daarin slechts in enkele details. Bijvoorbeeld, dubbele brede stoffen strook, die zich bevond op de rand van de nationale kleding.
Het belangrijkste kenmerk van de damesjas voor de dames, gemaakt met kytylah-snit, is de aanwezigheid van rode draden in het ornament, die de omtrek van kleding en mouwen siert. In de mannelijke modellen, gebouwd op hetzelfde principe, zijn er meer strikte en saaie kleuren;
- tanalay. Een van de oudste vormen van knippen. Traditionele Yakut winterkleding, die was gemaakt van rovdug (herten of elanden) met bont van pelsdieren. Kenmerken van deze snit zijn in de aanwezigheid van een schouderriem van bont, die zich bevond op de kruising van de mouw en het armsgat.Snijdt aan de zijkanten, sieraden gemaakt van glanzend metaal in de vorm van hangers in de taille. Sommige historici beweren dat dit type snit typerend was voor trouwjurken.
Over het algemeen was het nationale kostuum van de Yakut-vrouwen niet heel anders dan dat van de mannen. De belangrijkste verschillen zijn kleurprestaties, de aanwezigheid van extra decor, het gebruik van verschillende materialen.
Yakut-kostuum voor dames
De belangrijkste materialen voor de vervaardiging van traditionele kleding voor vrouwen in Yakutia:
- elke dag - praktische en duurzame chintz en satijn;
- feestelijk - duur, mooi en glanzend zijde en satijn;
- bovenkleding - bont, suède met handige toevoeging van zijden zijden ornamenten of pelsornamenten.
De nationale bontjas van een volwassen Yakutyanka wordt de Sanyakh genoemd, hij is genaaid van de huiden van wilde dieren: sabelmarter, wolf, wolverine of vos. Dit is een van de belangrijkste items van de bruidsjurk van de bruid. Op de rug werd de huid op een zodanige manier uitgelegd dat een patroon in de vorm van gespreide vleugels van bont was.
Over het algemeen bestond de trouwgarderobe van de klassieke Yakut-vrouw uit basiselementen:
-
Annah is een speciaal stuk stof dat het gezicht bedekt.
-
Vacht van ruwe doek.
-
Lederen pantalons die voornamelijk het bekkengedeelte van de bruid bedekken.
-
De beenkappen zijn speciale beenstukken gemaakt van de huid van een wild dier, dat leek op laarzen, maar eindigde bij de enkel, had geen voetgedeelte.
-
Bont doha - warme donzige bontjas.
-
De traditionele hoofdtooi, die in zijn snit en voorkomen leek op een militaire helm.
-
Een groot aantal decoraties. Dit element onder de Yakuts werd beschouwd als een van de belangrijkste in dameskleding. Tegelijkertijd was alles versierd: kleding, schoenen, hoofd, borst, handen. Yakut-kralenwerk is vooral populair tot op de dag van vandaag. De basis wordt doorgegeven van moeder op dochter.
Het kostuum van de yakutianochka was precies hetzelfde als dat van een volwassen vrouw. Voor het meisje werd gekenmerkt door het gebruik van de rand van de omtrek van de dop.
Nationaal Yakut-kostuum voor mannen
Kleding voor mannen verschilde natuurlijk van vrouwen en met name bescheidenheid. Het belangrijkste kenmerk werd beschouwd als de aanwezigheid van bont trim op de mouwen en kraag. De hoogte van de stapel in een dergelijke afwerking zou de maximale prestatie kunnen bereiken. Het hoofddeksel leek ook noodzakelijkerwijs op een helm in zijn vorm, was gemaakt van natuurlijk bont en bedekte de oren, jukbeenderen en een beetje van de kinzone tegen ijs. Aan het einde van zo'n Yakut-pet pronkte meestal de volle maan of de zon, wat de voortzetting van de race markeerde.
Yakut-jongens uit hun kindertijd droegen nationale kleding, die de kleding van volwassen mannen volledig herhaalde, in hun snit en versiering.
Kostuums van inheemse Yakuts vandaag
In de moderne wereld voor de vervaardiging van nationale kleding gebruikte een groter bereik van stoffen, texturen en decoraties. Tegenwoordig zijn ze een nationale schat en praktisch een speciaal onderwerp van trots en nationale kunst die musea en tentoonstellingen waardig zijn. Dit zijn altijd dure stoffen van hoge kwaliteit en bont, genaaid en bijgesneden in de beste Yakut-tradities. Natuurlijk zijn moderne ontwerpers ver genoeg verwijderd van het oude erfgoed, voortdurend hun eigen aanpassingen, hun visie en hun creativiteit aan het maken.
Yakuts dragen tegenwoordig nationale kleding bijna uitsluitend op feestdagen. Maar sieraden met kralen en bont worden tot op de dag van vandaag nog steeds gebruikt.
