Kant: wat zijn de soorten en interessante feiten

Waarschijnlijk is er niet zo'n meisje of vrouw die niet van zacht en zacht kant houdt. Zelfs mannen die zich helemaal niet bewust zijn van de weefsels blijven onveranderlijk betoverd door de jonge dames in lichte kanten kleding. Daarom zijn alle soorten kant nog steeds actief aan het kopen en weven.

Kant zelf is een materiaal van netstof met kleine of grote patronen. Het wordt vaak gebruikt om zowel avondkleding als ondergoed te maken. Bovendien is het te vinden in het interieur. Het kunnen bijvoorbeeld kussens, tafelkleden, tule of andere huishoudelijke artikelen zijn.

Dergelijk materiaal heeft een groot aantal positieve eigenschappen:

• een vrij aantrekkelijke verschijning die de ogen van wie dan ook fascineert;
• delicate en aangename materiaalstructuur;
• multifunctionaliteit;
• elegantie: zelfs kleding die op de gebruikelijke manier wordt genaaid, kan feestelijk worden;
• bruikbaarheid: het materiaal bestaat uit vrij dichte vezels die zorgen voor het lange bestaan ​​van kant;
• milieuvriendelijkheid: gebruik bij het maken van veters alleen natuurlijke materialen die geen allergieën veroorzaken.

Vergeet echter niet enkele van de nadelen van dit materiaal.

• Het is noodzakelijk om met zorg voor een dergelijke stof te zorgen. Bij het strijken is het noodzakelijk om een ​​ijzeren set op een lage temperatuur te gebruiken of in de "silk" -modus te brengen.
• Kleding gemaakt van dit materiaal moet met de grootste zorg worden gedragen, aangezien er haken kunnen verschijnen die tot de vernietiging van het patroon zullen leiden.
• Voor velen lijkt de prijs van kant afstotelijk. Deze stof (vooral met de hand gemaakt) is erg duur, zelfs als het een kleine doek of een klein slipje is.

In de regel, na het woord "kant" gehoord te hebben, vertegenwoordigt een persoon een soort van prachtige stof en beseft niet eens dat er eigenlijk verschillende ondersoorten zijn. Kant kan worden ingedeeld volgens verschillende principes.

Kant op productietype is verdeeld in twee soorten: machine en handgemaakt. Handgemaakte stoffen worden van nature als duurder beschouwd. Bij de productie ervan neemt vele malen meer tijd in beslag. Ja, en het ziet er veel mooier uit: als een patroon geschilderd door rijp op het raam. Dergelijke stoffen zijn altijd uniek en alleen met de hulp van klossen en breinaalden kan zo'n ongebruikelijk materiaal worden gemaakt. Meer goedkoop is stof geweven op speciale machines. Het is gemaakt met dichte weving of met meer zeldzaam. Alles blijkt veel sneller, dus de prijs is aanzienlijk verlaagd.

Kant onderscheidt zich ook door de techniek waarin het is geweven. Om dit materiaal in eigen huis te maken, gebruiken hostesses in de regel breinaalden of een haak. De stof is dun en bijna gewichtloos.

Nog populairder is kloskant. Het is deze stof die als traditioneel wordt beschouwd. Dit zijn dezelfde kanten servetten waarmee onze grootmoeders of overgrootmoeders alle beschikbare oppervlakken in het huis hebben gedecoreerd. In Rusland ontstond de vaardigheid om kinkbeenkant te weven in de XIIIe eeuw. Maar de echte meesterwerken van de ambachtsvrouw leerden pas in de achttiende eeuw te creëren. Toen, in elk deel van ons rijk, waren er tradities van het weven van bepaalde patronen en combinaties van draden.Nu, gezien de werken van meesters uit die tijd, kun je de karakteristieke kenmerken zien van Vologda, Moskou, Ryazan kant.

Vertaald uit het Arabisch betekent macrame 'kant'. In eerste instantie elegante patronen gemaakt van talloze knobbeltjes. Het is nu geaccepteerd dat handwerken altijd uitsluitend vrouwelijk werk is geweest. Maar de eerste rieten amuletten werden gemaakt met de eeltige handen van zeilers. Tijdens lange reizen slaagden ze erin talismannen te creëren, niet alleen voor zichzelf, maar ook voor hun tweede helften. Nu is deze techniek ook erg populair. Dergelijke kant is tenslotte niet alleen origineel, maar ook duurzaam.

Hardanger of naaldkant wordt gemaakt met behulp van draden en naalden. Dergelijke kunst wordt veel hoger gewaardeerd. Immers, het creëren van een enkel patroon van tijd neemt eenvoudiger, omdat dezelfde acties verschillende keren herhaald moeten worden totdat de meester de perfectie bereikt. In de regel worden alleen bloemen geborduurd. Patronen zijn gemaakt van linnen draad. Voorheen gebeurde dit alleen omdat in Noorwegen, waar deze kunst vandaan kwam, er problemen waren met andere materialen. Maar vlas was te allen tijde genoeg. Nu zijn deze patronen versierd met huishoudelijke artikelen: tafelkleden, gordijnen, diverse gezellige kleding.

Wit kant, gemaakt in de techniek van tatting, eerder vertrouwd om alleen jonge meisjes te maken. Dit soort geknoopt kant, dat er vele malen sierlijker uitziet dan afdelingen, die werden geweven door zeilers. De term zelf betekent 'onvoorzichtigheid, losheid'. De kunst om zulke patronen te maken, verscheen in Frankrijk en in het Oosten weefden visnetten op dezelfde manier. Nu wordt het kant in deze techniek bijna niet handmatig gemaakt. Het werk werd toevertrouwd aan machines die de taken die veel sneller werden toegewezen dan mensen, aankonden. Verschillende versieringen zijn op deze manier gemaakt.

Degenen die van zijden ondergoed en andere producten van dit nobele materiaal houden, zullen ook lintkant waarderen. Het is ook bekend als de Renaissance. In het hart van het patroon - tape of lint. Het is geweven in het patroon en gedecoreerd met naaldkant. Een groot patroon op deze manier maken, is veel eenvoudiger. Verdere versnelling van het proces zal het gebruik van speciale machines helpen.

Kant, gemaakt in de vorm van een raster, heeft een nogal ongebruikelijke naam - filet. De vierkanten waaruit deze stof bestaat, kunnen recht of schuin zijn. Weef stoffen op de kano's. Er zijn twee soorten van hetzelfde materiaal. Een gewoon net wordt een eenvoudige filet genoemd, en een meer verfijnde wordt een guipure-filet genoemd.

Exclusieve liefhebbers zoals Ierse kant het meest. Dit is honderd procent exclusief werk. Wizards breien niet alleen een willekeurig geometrisch patroon. Het doek bestaat uit plantmotieven: verschillende bladeren, bloemen. Verschillende meesters kunnen tegelijkertijd werken aan de creatie ervan. De geheimen van het maken van originele patronen in deze techniek worden van generatie op generatie doorgegeven.

Venetiaanse kant, ook bekend als guipure, is net zo elegant. De term vertaald uit het Frans betekent 'elegant weven' en geeft perfect de essentie van het hele proces weer. Guipure is gemaakt met behulp van dezelfde klossen of naalden. Vanwege het feit dat het weven licht en vrij is, is het patroon gewichtloos. Er is ook een gegaufreerde guipure. Vanaf het begin van de 17e eeuw begon het dunne oppervlak van de kant te worden versierd met een reliëfnaad langs de rand van het ornament. In het midden van dit canvas werd meestal een luxueuze bloem afgebeeld.

Er is een ander type Venetiaanse kant - picot. Een dergelijk weefsel verschilt alleen in het feit dat de bloemen die het oppervlak sieren erg klein zijn en de naad langs de randen bijna onmerkbaar is. Een eenvoudigere versie van Venetiaans kant is een klassieke guipurekant. Het is nu van hem dat elegante kleding wordt genaaid.En om het comfortabeler te maken, worden katoen en stretch toegevoegd aan de samenstelling. Hierdoor is de stof comfortabel en elastisch. En je kunt zulke kleding helderder maken met lurex-draden.

Meestal ambachtslieden thuis om een ​​kanten stof te maken met behulp van een gewone haak. Maar de haken zijn anders. En de keuze van de tool bepaalt ook hoe de afgewerkte kant zal zijn. Een korte haak wordt gebruikt om de gebruikelijke fijne kant te maken. Hetzelfde hulpmiddel zou ook moeten worden gebruikt door diegenen die willen leren hoe ze een prachtig Venetiaans of Iers kant kunnen maken met hun eigen handen. Lange haak gebreide afghaanse of victoriaanse kant. Maar deze technieken zijn minder populair.

In een gesprek over kanten klossen zijn meer dan eens genoemd. Dit zijn speciale houten stokjes waaraan de draden zijn bevestigd. Knitters creëren patronen, behendige handbewegingen gooien stokken. Een andere populaire tool in dit bedrijf is naalden. De meeste craftswomen kosten alleen naalden en draad. Maar er is nog een andere interessante manier om dergelijke weefsels te maken: werken met organza. Dit laatste is de basis voor het toekomstige patroon, waarop alleen de contouren van het toekomstige patroon zijn vastgelegd. In feite, in plaats van deze stof, kunt u een ander gebruiken, het belangrijkste is dat het dun moet zijn.

En tot slot, de laatste tool die nuttig is voor degenen die prachtige patronen thuis breien, is een vork. Dit gaat natuurlijk niet over het bestek. Breivork ziet eruit als een normale haarspeld. Door het te gebruiken, kun je een aantal ongewone ideeën vertalen naar de realiteit. Het is immers speciaal gemaakt voor dergelijke complexe patronen.

Het volstaat niet alleen om een ​​veter te naaien, het moet ook op de juiste manier worden gebruikt, zodat de inspanningen niet worden verspild, en mooie stoffen verzamelen zich al jaren niet in de kast. Meer sierlijke stoffen (Ierse of Venetiaanse kant), in de regel, zijn duur en worden gebruikt voor het afwerken van formele jurken. Dit kan een gebloemde blouse, een trouwjurk of een gewone jurk zijn. Gebruik voor het afwerken van huishoudtextiel en het maken van alledaags textiel eenvoudigere en goedkopere stoffen.

Wat het gebruik van kant ook is, het moet er altijd netjes uitzien. Om dit te doen, moet je hem niet alleen zorgvuldig behandelen, maar ook vasthouden aan de basisregels voor het zorgen voor dit elegante materiaal.

• In het ideale geval hoeft u de veter alleen met uw handen te wassen. Als u hier geen tijd voor heeft of als u geen verse manicure wilt verpesten, moet de zachtste modus op de wasmachine worden ingesteld.
• Het is onwenselijk om waspoeder te gebruiken: het is beter om de voorkeur te geven aan vloeibare producten die speciaal zijn gemaakt voor de verzorging van delicate stoffen.
• Als het product duur is en speciale zorg vereist, is het beter om het een speciale reiniging te geven. Hetzelfde geldt voor andere problemen: alleen ervaren vakmensen kunnen trekjes verwijderen of schade herstellen.
• Als de stof thuis wordt gewist, moet je heel voorzichtig zijn, hem draaien. Alvorens tot dit proces over te gaan, moet een kwetsbaar ding in een baddoek worden gewikkeld.
• Bij het drogen van kant worden wasknijpers niet gebruikt. Het moet in rechtgetrokken vorm worden gedroogd, zodat het niet uitrekt. En om van binnenuit en door het gaas te strijken.

Kantstof is een materiaal met een rijke geschiedenis. Je kunt er veel over vertellen. Ten eerste is het de moeite waard om het woord 'kant' te beschouwen. Filologen zeggen dat het van het woord "cirkel" komt. Voorheen alle patronen die uitsluitend in een cirkel sjokken.Dat wil zeggen, ze zijn gemaakt volgens hetzelfde principe als moderne servetten.

Kant is, in tegenstelling tot weefkunst, altijd gebruikt voor zelfexpressie. In het begin droegen alleen rijke mensen kleding versierd met dit materiaal. Later, toen het gemakkelijker werd om te leven, en de boeren zich konden veroorloven om ten minste één geborduurde jurk geborduurd met zulke prachtige patronen. Hoewel het een omslachtig en arbeidsintensief proces is, hebben jonge dames het vaak in het gezelschap van kinderen betrokken. Ook het handwerk van toekomstige handwerksters leek erg interessant.

Toen het kant niet alleen bovenkleding en jurken voor officieren begon te maken, was het ook tijd voor luxe lingerie. In de Renaissance geloofde men dat kant het materiaal was dat een vrouw echt vrouwelijk maakt. In deze periode werden handgemaakte dingen versierd met zilveren en gouden draden. Hierdoor zag de stof er nog duurder uit. In de 18e eeuw waren alle trouwjurken van de Franse en Britse koninginnen versierd met kant. Het materiaal was zo duurzaam en van hoge kwaliteit dat een deel van de outfits, indien gewenst, zelfs nu te zien is door een van de tentoonstellingen te bezoeken. Bijvoorbeeld, de trouwjurk van koningin Victoria met een luxueuze zijden trein wordt tentoongesteld in de Tower of London.

En hier is nog een interessant feit. Net als nu, in de oudheid in Rusland was alles vreemd in de mode. En hoewel onze vakvrouwen de kunst van het weven met kant niet slechter hadden dan nobele Franse dames, waren stoffen gemaakt in Frankrijk, Italië of Duitsland altijd duurder. Tegelijkertijd plaatsen Russische meisjes volgens historici meer zielen in Russische kant. Het proces van het creëren van een gewichtloos weefsel fascineerde hen niet minder dan het nastreven van muziek: immers, bij het weven van de bobbel ging. Het geluid hing af van het hout en de ouderdom. Een instrument gemaakt van jonge berk, bijvoorbeeld, klonk dunner dan dezelfde klossen, maar gemaakt van oude elzen.

Tegenwoordig zijn in ons land en in het buitenland musea gewijd aan kant bewaard gebleven. Sommige van de exposities zijn gemaakt door lokale bewoners, andere meesterwerken zijn gekocht en meegenomen uit andere landen. Het is niet ongebruikelijk voor een plaatselijke inwoner om het museum vintage trouwjurken of lichte tafelkleden te geven geborduurd door de handen van grootmoeder. De meeste dingen in musea zijn echt uniek en gemaakt in één exemplaar.

Veel vertegenwoordigers van oudere generaties klagen dat deze grote kunst nu is vergeten, maar dat is het niet. Moderne vrouwen van de mode daarentegen proberen te leren iets te creëren dat anderen niet kunnen. Daarom is de kunst van het weven van een weefsel van dunne, doorschijnende draden met plezier onder de knie in alle uithoeken van het land. Iedereen kan dit leren, en dit is een ander aangenaam feit. Je moet niet meteen dromen van het naaien van jurken waarin een Oostenrijkse prinses graag naar de promenade zou gaan. Zelfs het basisvermogen om een ​​kort haakpatroon en een breinaald te gebruiken, zal voldoende zijn om je garderobe verfijnder en vrouwelijker te maken.

De geschiedenis van kant gaat diep in het midden van het laatste millennium. En hoewel de bewoners van het oosten deze stof leerden maken, werd het steeds populairder in de tijd in Europese landen.

Hoe kun je kant vlechten, zie de volgende video.