Hoe maak je een houten lepel?

Het maken van houten lepels is een proces dat niet saai, onnodig en verouderd kan worden genoemd. In feite brengt elk werk met natuurlijk materiaal, wat resulteert in een utilitair of decoratief ding, zijn uitvoerder het plezier van het creatieproces zelf. Een houten lepel op een draaibank klaarmaken, een bestaand werkstuk bewerken of kleuren, zelfs gewoon de oude vernis (herstellen) - dit alles is een interessant proces, zelfs voor een beginner.

De beginner-meester maakt zich geen zorgen over de schaal van de productie van houten gebruiksvoorwerpen, maar over het materiaal dat beter geschikt is voor dit doel. Zodat het proces aanvankelijk geen mislukking was, zult u onafgewerkte stukken hard, maar niet gehakt hout nodig hebben - esp, esdoorn, es, kers, berk, walnoot. Als je nog niet eerder geprobeerd hebt met een boom te werken, neem dan een limoen. Het is zacht en licht hout, soepel zelfs in de meest bekwame handen. Bovendien geeft linde geen tannines af, producten daarvan zijn niet geneigd tot kromtrekken.

Wat er precies niet moet worden verwerkt, is een pijnboom. Naaldbomen zijn in principe niet geschikt voor de productie van gerechten: dit komt door de sterke harsachtige en sterke geur. En als je de geur van verf van een lepel verwijdert, is dat mogelijk, dan is de dennenlucht stabiel. Gebruik als vormstukken voor eten of een decoratieve lepel de borden. Het is mogelijk om de kam in kleine bossen te splitsen.

Om een ​​lepel te snijden, hebt u meer dan één gereedschap nodig. Idealiter zou u moeten hebben:

• het mes - de beste optie zou zijn Bogorodsky, het heeft een handige smalle neus en tweezijdige verscherping;
• lepel cutter - Dit is een buigbeitel, die nodig is om hout in de groeven te schrapen, in plaats van een lepelsnijder, kunt u een brede cranberry nemen;
• rechte beitel - het wordt gebruikt voor het soepel zagen van massief hout uit het werkstuk;
• klem - fixatie tool;
• file - voorbewerken;
• shtihel - dunne stalen frees, waardoor u een draad op het handvat kunt maken.

Gebruik de sjabloon om de twee soorten tekening (bovenkant en zijkant) over te brengen naar een houten blanco. Bekijk de oriëntatie van houtvezels - deze moet in de lengte zijn. Bevestig de werkstukklem, begin een ruwe kom te vormen. Verdere stap voor stap acties zoals.

1. Gebruik een hakker om hout in de richting van de vezels te kiezen. Na het verdiepen van een kom, vergeet niet dat het noodzakelijk is om een ​​tolerantie op de dikte achter te laten voor het daaropvolgende polijsten en snijden.
2. Na de vorming van de groeven gaat u verder met het afsnijden van de overtollige reeks in het verticale en horizontale vlak, met de nadruk op de boven- en zijcontour. Gebruik hiervoor een decoupeerzaag of lintzaag, maar het werk kan met een beitel of ijzerzaag worden gedaan.
3. Neem vervolgens het Bogorodsky-mes, waarmee het bolle deel van de lepel wordt gedecanteerd. Dankzij de brede beitel kan de beker in een perfecte gelijkmatigheid worden gevormd. Mes en beitel behandelen de vorm van het handvat.
4. Met behulp van een lepelsnijder wordt een fijn trimmen uitgevoerd, waarbij de randen worden uitgelijnd.
5. Malen, als de laatste fase, wordt uitgevoerd in 2-3 benaderingen (vergeet niet elke keer de graankwaliteit van het schuurmiddel te verlagen).

Het proces begint in hetzelfde type - tekening twee profielen van de lepel op de sjabloon. Dan wordt op een lintzaag het zagen van baklushi, d.w.z. ruwe voorbereiding van een lepel, uitgevoerd. Op een bandmachine kunt u de tanden onmiddellijk uitknippen voor het handvat, ze zijn utilitair - ze kunnen aan de rand van het gerecht worden bevestigd.

Nadat dit ruwe werk eindigt, begint dun. Nu wordt het briefpapiermes genomen en met zijn hulp krijgt het product vloeiende vormen. Een saaie machine met raspmessen helpt bij het afronden van bochten en randen. Een deel van het oppervlak kan gemakkelijk worden gladgestreken op een slijpmachine (als u er natuurlijk mee kunt werken).

Voor de selectie van de kom heb je nog steeds een gewone beitel nodig of, als alternatief, een hamer. Ze hebben eerst de ruwe contour weggesneden en vervolgens gecorrigeerd door kleine halfronde beitels. De bodem is uitgelijnde rasp bramen.

Slijpen links: eerst in de loop is grof schuurpapier, dan fijn schuurpapier. Voltooit het proces van de beschermende samenstelling van de lepels. Nou en natuurlijk decoratie - Je kunt een lepel sierlijk beschilderen, decoreren met een polymeerklei, er een familie-amulet van maken, enz.

De oude manieren om waterafstotendheid aan een boom te geven, zijn impregneren met was of olie. Probeer voor dit doel natuurlijke ingrediënten te kiezen zonder verschillende chemische toevoegingen. En meer nog, je hebt geen vernis nodig als je de lepel als gerecht gebruikt. Welke impregnaties kunnen worden genomen:

• tung-olie - langzaam drogende olie met diepe houtimpregnering, met beschermende eigenschappen in de buurt van vernis;
• lijnzaadolie - droogt langzaam, betaalbaar en relatief goedkoop;
• minerale vaseline - niet-drogen, het wordt snel van het oppervlak weggespoeld, maar snel en opnieuw verwerkt;
• bijenwas of carnaubawas - niet de beste optie, maar acceptabel.

De meest gebruikelijke optie voor decoratieve verwerkingslepels - schilderen. Zelfs jonge kinderen in de tuin leren hoe ze een sjabloon met papieren lepels moeten schilderen, of ze een stuk papier laten knippen om het snijwerk te simuleren. Als de lepel puur decoratief is en het contact met vocht het niet bedreigt, kan voor het schilderen gebruik worden gemaakt van tempera of gekleurde gouache. Dergelijke verven zijn gemakkelijk te gebruiken, ze vereisen geen pre-priming van het oppervlak.

Maar als u van plan bent om de lepel te verven met olieverf, is een primer nodig: dit gebeurt in 2-3 stappen. De primer is gemakkelijk zelf te maken: een deel gelatine (in de plaats kan je droge timmermanslijm nemen), 5 delen tandpoeder. Een theelepel van de compositie in een glas water - en de primer is klaar.

Het schilderij wordt gedaan met kleine borstels, niet meer dan 6, de beste optie is eekhoorn. De tekening mag niet geïmproviseerd zijn tenzij je een meester bent. Teken van tevoren een schets, verplaats deze naar een lepel. Breng de verf in één keer aan! Patronen kunnen eenvoudig zijn en kunnen een eleganter werk opleveren. Maar hiervoor moet een schets in kleur eerst op papier worden gedaan: de hand wordt getraind en al op de lepel zelf kun je een complex patroon zonder fouten toepassen vanaf de eerste keer.

Maak een handig lampenkapmateriaal. Dit kan een plastic of metalen blanco zijn, die is gemaakt van tape of kant. In de vorm van een lampenkap is het handig om op te hangen. Langs de omtrek van de lampenkap op mooie touwen of vislijn met geregen kralen hangen geschilderde lepels. Een bedrijf dat ze geschilderde houten vorken kunnen maken.

Versier lepels en vorken in één kleur - bijvoorbeeld rood. Gebruik voor het registreren een leuke dot-schilderij. Bedek het product met vernis en, wachtend tot het is opgedroogd, bevestig het aan de vislijn / vlecht. Voor bevestiging in de lepels en vorken moeten gaten in de hendel worden gemaakt.

Je zult een mooie, ongewone compositie hebben. Hang de schaduw op voor touw of sterk garen (wat je maar wilt, zolang het er esthetisch en stilistisch overtuigend uitziet). Deze compositie-charme kan overal hangen: boven de eettafel, in de gang, het werkgedeelte van de keuken.

Hoe je een houten lepel kunt maken, zie de volgende video.